Nederland heeft zich in 2016 gecommitteerd aan de doelstellingen die zijn afgesproken in het Klimaatverdrag van Parijs. Waterstof wordt al een tijd gezien als een belangrijke energiedrager die kan gaan bijdragen aan de transitie naar een ‘low carbon economy’. Om de toekomstige beleidsvorming rondom de energietransitie te faciliteren heeft het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) aan Ecorys en TNO gevraagd een verkenning uit te voeren naar de verschillende marktordeningsalternatieven. 

Het doel van deze opdracht was om de voor- en nadelen van de regulering van het transport van waterstof te onderzoeken en te komen tot een advies over de eventuele marktordening van het transport van waterstof. Ten behoeve van de analyse zijn er vier marktordeningsalternatieven opgesteld. Deze alternatieven varieerden van een beperkte overheidsinterventie (alternatief A) tot stringente regulering van netwerkbedrijven (alternatief D).

Uit de analyse blijkt dat, hoewel elk van de vier verschillende alternatieven voor- en nadelen heeft, één alternatief (C) toch de meest evenwichtige keuze is. In dit alternatief is er ruimte voor zowel private als publieke waterstoftransporteurs, maar er worden wel (gedrags-)regels opgesteld. Het onderzoek laat tevens zien dat marktinterventie nu niet direct nodig is, omdat van sterk en fundamenteel marktfalen momenteel geen sprake is. Dit geeft tijd en ruimte om de voorgestelde marktordening goed voor te bereiden.