Het onderzoek dat wij uitvoerden geeft inzicht in de werkgelegenheidseffecten van twee scenario’s. Het eerste scenario betreft een additioneel maatregelpakket dat leidt tot een CO2-reductie van 49% in 2030, zoals afgesproken in het Klimaatakkoord. Het tweede scenario betreft een additioneel maatregelpakket dat leidt tot een CO2-reductie van 55% in 2030, de nieuwe algemene doelstelling van de EU. Ook doen wij aanbevelingen voor het optimaliseren van het relevante arbeidsaanbod.

Arbeidsvraag
De additionele maatregelpakketten zorgen voor een arbeidsvraag van 23.000 tot 28.000 werknemers. Deze banen komen bovenop de bestaande groei van het aantal banen door het huidige beleid gebaseerd op de Klimaat- en Energieverkenning (KEV), dat een CO2-reductie van 34% in 2030 realiseert. Een belangrijke kanttekening is dat er door de additionele maatregelpakketten ook banen verloren gaan. Deze zijn niet meegenomen in de cijfers. Het gaat hier dus niet om netto, maar om bruto baancreatie.

Arbeidsaanbod
Tegenover deze toenemende vraag aan personeel, staat een krap arbeidsaanbod. Met name voor mensen met een technische beroepsopleiding is de arbeidsmarkt krap, en deze zal alleen nog maar krapper worden. Naar verwachting neemt het aantal MBO-studenten in de techniek tussen 2020 en 2030 af met ongeveer 25.000 mensen.

Gericht beleid
Om de arbeidsmarkttransitie in goede banen te leiden moet de overheid dus een gericht arbeidsmarktbeleid voeren. Er is met name aandacht nodig voor bijscholing en omscholing van mensen uit andere sectoren die hun baan verliezen door de coronacrisis of als gevolg van klimaatbeleid. Ook moeten werkgevers hun arbeidsvraag inzichtelijk maken en onderwijsinstellingen de benodigde opleiding(en) aanbieden. Overheidsinstanties als het UWV moeten het matchen van vraag en aanbod faciliteren. Daarbij is een sturende en coördinerende rol van de overheid noodzakelijk.

Lees voor meer informatie het volledige onderzoeksrapport (Pdf).