Ecorys Interview met Laura Hannon, algemeen directeur van het BDA Benevolent Fund

Ecorys Interview met Laura Hannon, algemeen directeur van het BDA Benevolent Fund

Dit voorjaar sprak Ecorys-onderzoeker Samuel Greet met Laura Hannon van het British Dental Association Benevolent Fund (BDABF) over onderzoek dat Ecorys deed naar de financiële en bredere welzijnsproblemen waarmee Britse tandheelkundestudenten worden geconfronteerd, vooral in het licht van COVID-19.

Om Laura meer in detail te horen praten over de bevindingen uit dit onderzoek, kun je luisteren naar haar interview op de website De Wesleyaan podcast en afleveringen 44 en 46 van de Je weet hoe het gaat podcast. 

Hoi Laura. Hartelijk dank dat u vandaag met mij wilt spreken. Ik denk dat de eerste vraag is: waarom heb je besloten dit onderwerp te onderzoeken?  

'Graag gedaan, Sam. Ik ben blij dat ik enkele gedachten kan delen. We weten dat er veel onderzoek is gedaan naar tandartsen en dat er steeds meer informatie beschikbaar is over hun niveau van welzijn en stress, maar we realiseerden ons dat er een kloof bestond over de problemen waarmee tandheelkundige studenten te maken kregen. Wij vonden dat wij de ideale organisatie waren om dit verder te onderzoeken. We hebben de afgelopen drie jaar een toenemend aantal aanvragen ontvangen van tandheelkundestudenten en dit heeft ons geholpen om dit te onderzoeken, zodat we ons inzicht in hun behoeften konden verbeteren.

We waren ook van mening dat dit onderzoek ons ​​zou helpen meer te weten te komen over hoe typisch de scenario's zijn die we bij sollicitanten tegenkwamen, vergeleken met die van de bredere Britse populatie tandheelkundige studenten. Het was ook belangrijk dat we dit onderzoek uitvoerden, omdat het ons de kans gaf om met tandheelkundige scholen in contact te komen en te begrijpen of de studenten hadden gehoord over de liefdadigheidsinstelling en onze steun en zo niet, om het dan te promoten en ervoor te zorgen dat meer studenten op de hoogte zouden zijn van de liefdadigheidsinstelling. hulp beschikbaar.”

Dat is echt interessant Laura. Het klinkt alsof het een combinatie was van het zoeken naar meer bewijsmateriaal rond trends die u op kleinere schaal zag in uw ontvangen aanvragen en het aanmoedigen van meer studenten die deze problemen zouden kunnen delen, om uw ondersteuning en diensten aan te vragen.  

Nu is dit onderzoek voltooid, en het rapport is gepubliceerd, hoe zou u reflecteren op uw algehele ervaring?  

“Dus qua betrokkenheid bij het onderzoek was het actief betrokken zijn bij onderzoek voor ons een nieuwe ontwikkeling, maar het ging goed. We waren duidelijk over wat we eruit wilden halen en de expertise van uw collega's bij Ecorys gaf ons de tools om het succes ervan te garanderen door het verzamelen en analyseren van de gegevens.  

Gedurende het hele onderzoek wilden we ervoor zorgen dat de enquête op de beste manier de juiste vragen stelde. Daarom spraken we met zowel eerdere aanvragers als contacten bij universiteiten – ondersteunend personeel en docenten – om ons hun mening te geven over de problemen. Na de lancering hebben we de enquête regelmatig gepromoot en de wekelijkse update van Ecorys over het aantal voltooide reacties en waar deze vandaan kwamen, hielp echt om te zien welke universiteiten betrokken waren en de enquête deelden. Hierdoor konden we ons richten op mogelijke respondenten, zodat we met een zo goed mogelijk bereik van hen konden spreken.”

Vanuit ons perspectief was het geweldig om met u samen te werken en een essentiële leemte in het bewijsmateriaal over de ondersteuningsbehoeften van de bredere populatie tandheelkundestudenten te helpen opvullen. Wat zou volgens u de belangrijkste bevinding zijn die het onderzoek heeft opgeleverd? 

“Dat is een lastige vraag, omdat het onderzoek een aantal belangrijke resultaten heeft opgeleverd. Als ik er echter één zou moeten kiezen, zou het zijn dat 74% van de respondenten zei dat financiële problemen hen op een bepaald moment tijdens hun studie hebben beïnvloed, omdat ons kernwerk het ondersteunen van mensen met hun financiën is als gevolg van ontberingen of onvoorziene omstandigheden. Deze statistiek gaf ons een concreet overzicht van de omvang van de moeilijkheden waarmee mensen werden geconfronteerd en het potentiële aantal aanvragers dat toegang zou kunnen krijgen tot onze ondersteuning. Het stelde ons ook in staat meer te leren over de oorzaak van dit probleem, bijvoorbeeld of het alleen om individuele omstandigheden gaat of om het bredere systeem, iets waar we hopelijk in de toekomst aan kunnen werken.”

Vanuit ons perspectief bracht het onderzoek ook andere lacunes aan het licht in de huidige ondersteuning van het financiële en bredere welzijn van studenten tandheelkunde. Zijn er nog andere ondersteuningstekorten die het vermelden waard zijn?   

“Ja, 90% van de studenten gaf aan last te hebben gehad van stress of burn-out. Dit is een onthutsend cijfer en ik denk dat geen enkel individu of organisatie de omvang van de problemen waarmee tandheelkundestudenten te maken hadden, helemaal begreep.

We kwamen er ook achter dat slechts 33% van de studenten verklaarde dat ze toegang hadden tot enige ondersteuning met betrekking tot hun welzijn. Er is dus duidelijk een aantal studenten die ondersteuning nodig hebben, maar die er ook daadwerkelijk om vragen, en dat is iets dat we willen veranderen. Dit kan komen omdat leerlingen niet weten waar ze hulp kunnen krijgen, of omdat ze zich schamen. We willen studenten laten weten waar ze terecht kunnen, maar ook het stigma verminderen als het gaat om welzijn en geestelijke gezondheidsproblemen in de context van tandheelkunde en tandheelkundige opleidingen.”

U zei dus dat u geschokt was door de enorme hoeveelheid studenten die tijdens hun studie stress of burn-out ervoeren. Waren er nog andere uitkomsten uit dit onderzoek die u niet had verwacht of die u hebben verrast? 

“Naast de significante cijfers van gestreste studenten die we bespraken, zou ik zeggen dat ik ook verrast was door het feit dat 40% van de studenten beweerde dat financiële en welzijnsproblemen verband houden met het feit dat ze erover nadenken om hun diploma in te trekken. Degenen die financiële problemen meldden, noemden dit waarschijnlijk als een belangrijke factor in de reden waarom ze zouden overwegen om zich terug te trekken, met bijzondere zorgen van studenten in het vierde/vijfde jaar, internationale studenten en studenten die tandheelkunde als tweede graad volgen (gekoppeld aan het gebrek aan beschikbare financiering zodat zij de voortzetting van hun programma’s kunnen financieren).  

Het lijkt zo jammer dat zoveel studenten die al over de helft of bijna klaar zijn met studeren, overwegen om te stoppen, terwijl dit met de juiste financiële steun en interventie te voorkomen is.”

Het scala aan financiële en bredere welzijnsdruk op Britse tandheelkundestudenten leidt duidelijk tot een reeks negatieve resultaten en het lijkt erop dat de omvang hiervan in de bredere bevolking als een verrassing kan komen voor degenen die betrokken zijn bij studententandheelkunde. Heeft u, met deze reeks kwesties binnen het onderzoek in gedachten, enig idee over wat het BDA Benevolent Fund met deze belangrijke bevindingen zou kunnen doen? Heeft het uw praktijken überhaupt veranderd? 

“We hopen dat we actie kunnen ondernemen tegen de ongelijkheid tussen mensen met financiële problemen en degenen die hiervoor toegang hebben tot steun. In totaal gaf 51% van de respondenten aan financiële steun nodig te hebben, maar ondanks deze geldproblemen had slechts 24% toegang tot enige hulp. Dit duidt op een bredere behoefte aan financiële hulp, dus we weten dat er lacunes zijn.  

Het onderzoek heeft ook bevestigd dat sommige studenten atypisch zijn, dat wil zeggen dat ze zorgverantwoordelijkheden hebben, volwassen zijn of een tweede studie volgen, een achtergrond hebben met een laag inkomen, of dat ze geen ouderlijke steun hebben. Studenten in deze situaties hebben vaker steun van buitenaf nodig van liefdadigheidsinstellingen zoals de onze. We zagen dit in de aanvragen die we kregen, maar we benadrukten dit niet noodzakelijkerwijs in onze marketingactiviteiten. Daarom hebben we de belangrijkste bevindingen gebruikt om veranderingen in onze aanpak van dit probleem aan te geven. Daarom zijn we begonnen het duidelijker te maken over wie, waarom en hoe we helpen, inclusief de nadruk op onze welzijnsondersteuning.”

Denkt u dat er lessen uit dit onderzoek kunnen worden getrokken die het bredere netwerk van belanghebbenden rond Britse tandheelkundestudenten, zoals tandheelkundige scholen, universiteiten, studentenverenigingen, liefdadigheidsinstellingen enz., in hun praktijken zou kunnen voortzetten?  

“Zeker, vooral als het gaat om universiteiten en hun tandheelkundige opleidingen. We gebruiken de onderzoeksresultaten om toegang te krijgen tot universiteiten om te vragen of ze ons kunnen helpen onze organisatie en de financiële en welzijnsdiensten die we aanbieden te promoten. We willen ook graag met universiteiten praten om te zien of we kunnen samenwerken aan meer preventieve ondersteuning – budgetplanning en tips voor geld- en welzijnsbeheer of lezingen en webinars, en een betere bewegwijzering voor ondersteuning daarnaast.”

Hartelijk dank voor je tijd, Laura. Het is geweldig om te horen hoeveel impact ons onderzoek heeft. Nogmaals bedankt voor al je werk en steun aan dit project – het was een waar genoegen om met je samen te werken. We kijken ernaar uit om binnenkort meer te horen over het fantastische werk dat jullie allemaal doen! 

Als u meer wilt weten over het BDA Benevolent Fund, kunt u contact opnemen met Laura via laura@bdabenevolentfund.org.uk.

Voor meer informatie over de onderzoeksmethoden en over Ecorys kunt u contact opnemen met Sam via samuel.greet@ecorys.com.